உண்ணுகின்ற வட்டிலிலே ஓட்டையிடச் சொல்லுகின்ற
உத்தியே உயர்ந்ததென்னும் தலைமை வேண்டாம்;
உடனிருந்து பணியாற்றும் அதிகாரியைக் கொன்று
தன் குடும்பம் உயர்த்துகின்ற மடமை வேண்டாம்;
மின்னுகின்ற தாரகையைத் தினமெண்ணும் திருத்தொண்டே
அரசாங்கப் பணியென்னும் அவலம் வேண்டாம்;
கண்ணெதிரே நடக்கின்ற கயமைகளைக் கண்டபின்னும்
கைகட்டி வாய்பொத்தும் அச்சம் வேண்டாம்;
எண்ணுகின்ற எண்ணமும் எழுதிப்படிப்பதுவும்
பணம் பண்ணத்தான் என்னும் கல்வி வேண்டாம்;
எதிரிலே இருப்பவனை ஏமாற்றிப்பொருள் சேர்க்கும்
ஏய்ப்புக்குத் துதிபாடும் சந்தை வேண்டாம்;
ஒரு கூட்டுப்பறவைகள் பல நாட்டில் இரைதேட
தாய்ப்பறவை பசித்திருக்கும் தனிமை வேண்டாம்;
பலநாட்டுப் பண்பாட்டைப் போற்றியே மதித்தாலும்
நம் பண்பைச் சீரழிக்கும் துணிவு வேண்டாம்;
ஏறுகிற எல்லாமும் இறங்குமெனும் சித்தாந்தம்
இறைவனது ஆட்டமெனும் உணர்வு வேண்டும்;
ஒருகதவு மூடிவிட்டால் மறுகதவு திறக்குமெனும்
ஓயாத நம்பிக்கை இருக்க வேண்டும்;
மாறுகிற பழமையுடன் சேருகிற புதுமைகளை
வடிகட்டித் தேர்ந்தெடுத்துத் தழுவ வேண்டும்;
தானுயரும் வேளையிலே தனைச்சார்ந்த அனைவரையும்
தோளேற்றிச் சுமக்கின்ற மனது வேண்டும்;
பாரதியும் கம்பனும் வள்ளுவனும் உரிமையுடன்
தமிழ் சொல்லிக் கேட்கின்ற கல்வி வேண்டும்;
பாரதிரப்பல தொழிலின் சிகரத்தை தொடுமளவு
நுண்ணறிவுத் திறம்படைத்த இளமை வேண்டும்;
வானுயரக் கொடிபறக்க பாரெங்கள் தேசமென்று
ஒருசேரக் குரல் கொடுக்கும் மாண்பு வேண்டும்;
வருகின்ற புத்தாண்டில் வடிக்கின்ற பொங்கலிலே
வள்ளி மணவாளவன் கருணை வேண்டும்;
இனிய கவிதை ஆக்கியவர்: திரு. இயக்கோகா சுப்பிரமணியம் அவர்கள்
